Vergaderingen die soms pas na middernacht écht beginnen, een verziekte sfeer op een grof strijdtoneel en veel irritaties. Twintig uur werken naast een baan, op verjaardagen altijd kritiek pareren en ergernis over een raadslid naast je, dat er niets van begrepen heeft…

Verschillende partijen doen er een half jaar voor de raadsverkiezingen hun best voor burgers te interesseren voor deelname aan de lokale politiek. Maar waarom zou je? Natuurlijk is er tevredenheid als het na wéken lukt steun voor een plan te vinden. En zeker, de sfeer onderling tijdens studiedagen is prima en vergeet niet de vergoeding van bijna 2500 euro. En oh ja, het is na raadsvergaderingen vaak erg gezellig tijdens de borrel.

Maar toch, driekwart van de raadsleden in het hele land vindt het werk steeds minder aantrekkelijk. En onlangs signaleerde raadsvoorzitter Koen Bokhorst dat de uitval in Almere hoog is. Bijna de helft van alle fractievoorzitters is in de afgelopen drie jaar uitgevallen.

Hoe motiveer je dan Almeerders om volksvertegenwoordiger te worden? Roodschrift vroeg aan drie raadsleden wat er eigenlijk leuk is aan het raadswerk. En sorry, zij noemden ook een paar keerzijden.

Erik Theunissen (PvdA) zou het niet elke Almeerder aanraden bij de selectiecommissie langs te gaan. “Als je een sociaal persoon bent, ervan houdt mensen te ontmoeten en geduld hebt, dan wel. Maar als je eraan begint met de verwachting: ik ga even alles veranderen, dan wordt het een teleurstelling.”

‘Leuk’ vindt niet elk raadslid het beste woord om het ambt mee te omschrijven. Erik noemt niettemin wel een paar keer werkbezoeken stimulerend en zelfs “superleuk”. De verhalen, de gesprekken. Soms hoort hij er dingen die hij in de vergaderzaal direct kan benutten. “We waren te gast bij het preventieteam in de Molenbuurt. Daar ging het al snel over het plan voor de locatie van een coffeeshop in Buiten. Ik heb uitgelegd wat het belang daarvan is. Bewoners klaagden over hinder van straatdealers, snelle scootertjes, onrust en een onveilig gevoel. Die kennis kan ik gebruiken om uit te leggen waarom een coffeeshop een goed idee is. Maar tijdens de Politieke Markt kon ik hun geluiden ook laten echoën.”

“Er zijn voldoende dingen leuk aan dit werk”, zegt Kjell van Wijlandt (Partij voor de Dieren). Hij heeft zich opnieuw gekandideerd voor een plek in de raad, waar hij nu fractievoorzitter is. Het raadswerk vindt hij veel aantrekkelijker dan dat in de Staten van Flevoland. Dat kan hij vergelijken, omdat hij ook Statenlid is. “In Lelystad praten we over belangrijke materie, maar het gaat formeler. Je hebt geen direct contact met ambtenaren.

Vooral de debatten vindt Kjell fijn. “Dat vind ik het mooiste aan het werk. Dat je in de arena iemand probeert te overtuigen. Ja, soms is het leuk, soms pittig, want er spelen grote belangen. Tot op zekere hoogte moeten we polderen en natuurlijk raak je wel gefrustreerd als iets niet lukt.”
“Dat onze punten in steeds meer andere plannen landen, dat vind ik bevredigend aan onze inzet. De steun voor ons kroonjuweel, de nota Dierenwelzijn, is daarvan wel het beste voorbeeld.”

Hij vindt beslist dat het talent voor de raad niet iedereen is gegeven. “Als je bereid bent een stapje meer te zetten voor je idealen, kan het lukken. Je moet in de eerste plaats betrokken zijn maar ook stressbestendig. En je hebt in de politiek veel taken: sociale media en activiteiten met leden. In de fractie moet je ook een aanvulling zijn. Iedereen in dat team heeft zijn specialiteit. Je moet ook dossiertijgers hebben. Het belangrijkste vind ik dat je de behoefte hebt met je idealen iets te bereiken.”

Dat is ook wat Kees Sanderse motiveert, maar dan voor het CDA. “Ik ben trots dat het lukte in Almere een anti-speculatiebeding in te voeren. In mijn partij vinden we het belangrijk de sociale cohesie te versterken. Uit het rapport over de Sociale Staat van Almere bleek duidelijk dat hier belangrijke verbanden ontbreken. Wij willen familiebanden versterken door jongeren woonruimte te geven. Als zij hier blijven wonen dankzij voorrang voor Almeerders in nieuwbouw, versterkt dat de band.

Het CDA heeft ervaren dat mensen niet in de rij staan voor het raadslidmaatschap. Sanderse: “De afgelopen jaren was het lastig talent te vinden. Onze kandidatenlijst was uitgeput. Maar er komen nieuwe leden, ook jonge dankzij het Bontebal-effect.”
Sanderse, pas kort fractievoorzitter, vindt de raad een leuke club mensen. Er is vriendschap, ervaart hij. “Wat ons betreft gaat het er in debatten soms te stevig aan toe. Ondanks dat, is de sfeer goed.”

Het bevalt hem zelf wel in de raad. Na het gesprek gaat hij zijn sollicitatiebrief schrijven.