Raadsleden van PvdA en GroenLinks zouden het wel weten. Roodschrift vroeg in de aanloop naar de verkiezingen welke kwesties, die in Almere spelen, onze fracties direct zouden aanpakken als zij in Den Haag belanden. Esther Hagelaar, Leida Höhle en Jaap Steenkamer dagdromen hardop.

Prioriteiten van links Almere in Den Haag

Esther

Esther Hagelaar van GroenLinks hoeft niet lang na te denken. Op gemeenteniveau komt de zorg door oplopende bezuinigingen in gevaar, betoogt zij.

“Hoewel het idee van de decentralisaties in het sociaal domein mooi was, want gemeenten kennen hun inwoners beter en kunnen daarom de zorg beter organiseren, gingen ze gepaard met grote bezuinigingen. Deze bezuinigingen zijn niet gestopt bij de decentralisaties maar blijven oplopen.”

Dat gaat ten koste van de kwaliteit. “Steeds vaker wordt een beroep gedaan op de informele zorg en vaak zijn het de welzijnsorganisaties die de gaten in de hulpverlening moeten opvangen.” 

“Daarbij gaan alle gemeenten nu afzonderlijk het gesprek voeren over wat zij verstaan onder normale zorg, waar mensen zelf verantwoordelijk voor zijn en professionele zorg die de gemeente moet organiseren. Het is nu al zo dat waar je woont bepaalt welke zorg je kan ontvangen en de verschillen worden alleen maar groter.”

Esther zegt dat ze aan niemand kan uitleggen waarom je met een dezelfde hulpvraag in gemeente A wel zorg krijgt en in gemeente B niet. “Dat heeft niets meer te maken met een overheid die er is om je te helpen wanneer je hulp nodig hebt. Het heeft te maken met politieke kleur van een college en gemeenteraad en de financiële positie van een gemeente. Als tweede kamer lid zou ik daaraan willen werken!”

 

Leida

 Om uit te leggen wat zij zou doen als ze in de Tweede Kamer zat, haalt Leida Höhle (PvdA) herinneringen op aan haar lerares in basisschool De Driemaster in Stedenwijk. 

“Ondanks dat Anneke mij soms eigenwijs vond, had juf ze veel aandacht voor mij en mijn leerbehoefte”, weet Leida nog. “Bovendien daagde ze me graag uit om nog meer uit mezelf te halen. Zonder haar aanmoedigingen had ik bijvoorbeeld nooit een belangrijke rol in het kerstspel durven spelen. Zo’n leraar of lerares gun ik alle kinderen en jongeren.” 

Ze legt uit dat dat een van de redenen is waarom het lerarentekort haar zo aan het hart gaat. “Een leraar of lerares kan echt het verschil maken, maar door het lerarentekort krijgen docenten steeds minder de kans die extra aandacht te geven. En door het lerarentekort staat bovendien de kwaliteit van het onderwijs onder druk, terwijl we – terecht – heel hoge verwachtingen hebben van het onderwijs. Goed onderwijs staat aan de basis van de ontwikkeling van kinderen en jongeren. Op school worden ze klaargestoomd voor een leven in de maatschappij. Daarnaast is onderwijs een heel belangrijke schakel in het realiseren van gelijke kansen voor alle jongeren. Een ideaal dat wij als linkse partij(en) natuurlijk van harte nastreven.” 

Leida: “Kinderen hebben recht op goed onderwijs. Het Rijk moet alles uit de kast halen wanneer dit principe in gevaar komt. Natuurlijk worden er al maatregelen genomen, maar het blijkt niet genoeg. Laten we in ieder geval leren van hoe een land als Finland het onderwijs organiseert. Daar heeft het beroep ook echt nog aanzien. Of in Spanje, waar je als leraar echt baanzekerheid hebt.”   

“Maar laten we het ook echt mogelijk maken voor mensen om als zij-instromer in het onderwijs te werken. Dit gebeurt nog onvoldoende. Wellicht zou het makkelijker zijn deze stap te maken wanneer niet alleen het collegegeld gecompenseerd wordt, maar ook het verlies aan inkomen als iemand een studie oppakt naast zijn of haar baan.”

Daarnaast vindt Leida de werkomgeving voor leraren essentieel voor hun werkvreugde. “Een goede schoolleiding is daar een belangrijk onderdeel van, blijkt wanneer er gekeken wordt naar scholen waar het lerarentekort niet of veel minder speelt. Het goed opleiden en begeleiden van schooldirecteuren is daarom een verstandige keuze.” 

“En het zou me heel wat waard zijn als er gekeken  wordt naar een betere spreiding van leraren over scholen. Het is onverteerbaar dat er scholen zijn zonder lerarentekort en scholen waar dit tekort oploopt tot meer dan vijftig procent. Ook in Almere is dat het geval. Je mag nooit iemand dwingen, maar het is in ieders belang dat alle kinderen kunnen rekenen op voldoende leraren en goed onderwijs. Daarom zou ik als Kamerlid rijksoverheid willen oproepen hier meer mee aan de slag te gaan, door een beroep te doen op de solidariteit van leraren en schoolbesturen.”

 

Jaap

Als Jaap Steenkamer zijn raadszetel ruilt voor een Kamerzetel, zou hij al snel in de energiecentrales een paar knoppen omzetten. Dat legt hij uit.

“Bij de ontwikkeling van Almere is de werkgelegenheid al jaren achtergebleven bij het inwoneraantal. De groeiende stad heeft behoefte aan voldoende hoogwaardige arbeidsplaatsen en sociale voorzieningen. De vestiging van bedrijven en maatschappelijke organisaties brengt ook een energievraag met zich mee. Die was tot vorig jaar altijd een relatief onbelangrijk sluitstuk in de ruimtelijke planning. Met de energietransitie, netcongestie en opgave om van het gas af te gaan is er een duidelijke noodzaak om strategischer na te denken over energievoorziening. Juist voor een groeistad als Almere.”

“Op dit moment kunnen veel bouwplannen voor energie-verbruikende voorzieningen en bedrijven in Almere niet gerealiseerd worden vanwege de netcongestie. Dit geldt ook voor verduurzamingsplannen voor het openbaar vervoer, de transitie weg van gas etcetera. Hoewel voor bewoners niet altijd zichtbaar, is er een grote impact op de ontwikkeling van de stad.”

Volgens Jaap heeft de overheid geen antwoorden op deze problemen. “Dit komt voornamelijk omdat het niet duidelijk is wie verantwoordelijk is voor de behoeften van de nieuwe energie-economie. Ook verdelingsvraagstukken tussen verschillende groepen worden hierdoor niet bekeken. Bestaande bedrijven en organisaties blijven buiten schot.”

“Mijn grootste prioriteit als ik in de Tweede Kamer zou zitten, zou zijn zo snel mogelijk de verantwoordelijkheid voor de nieuwe economie van de energie te beleggen bij de passende overheid. Ik zou de gemeenten in samenwerking met de provincies verantwoordelijk maken voor het verdelen en beheren van de stroomvoorziening. Deze taak zou moeten worden overgenomen van de energiebedrijven, want die missen de instrumenten en de intentie om een complete oplossing voor het energieverdelingsvraagstuk te bieden.”

Jaap wil bestaande rechten van grootverbruikers ter discussie stellen en wil sturen op energiezuinige bedrijven. “Daardoor kan met de nieuwe energieverdeling voorkomen worden dat de vraag onbeperkt groeit. Zo zorgen we dat de energievoorziening betrouwbaar blijft en we kunnen blijven bouwen aan de belangrijkste zaken, zoals woningbouw en hoogwaardige banen.”