Roodschrift: Je bent opgeleid als econoom, hebt in de Tweede Kamer gezeten en sluit nu een periode van tien jaar Europarlement af. Wat is jouw drijfveer?

Paul: Het gevecht tegen economische grootmachten loopt als een rode draad door mijn werkzame leven. De financiële crisis maakte duidelijk dat bankiers gokten met het geld van anderen. Toen de gok verkeerd uitpakte lieten de bankiers de mensen het verlies nemen. De bankiers hebben gegokt en wij hebben verloren.

Roodschrift: Wat heb je zoal gedaan?

Paul: Om de strijd tegen Big Tech mogelijk te maken heb ik de Datavakbond opgericht. Het is toch van de gekke dat grote bedrijven veel geld verdienen aan jouw en mijn informatie en je daar zelf niets over te zeggen zou hebben? Daarnaast was belastingontduiking door grootverdieners mij een doorn in het oog.

Roodschrift: De Nederlandse televisiekijker heeft kunnen zien dat jij de Nederlandse brievenbus van de band U2 symbolisch naar Bono hebt gebracht.

Paul: Dat was een actie om belastingontduiking onder de aandacht te brengen. De strijd tegen belastingontduiking win je niet in je eentje. Daar zijn ook de media en veel medestanders bij nodig. Het begint met het agenderen van onrecht om zo het denken op gang te brengen. Ik ben blij dat er nu sprake is van een omslag. Dat bereik je niet in je eentje. Daar doe je samen met anderen.

Roodschrift: Heb je wel vaker dat soort acties bedacht?

Paul: Ja, en die mislukken ook wel eens. Bono kwam eens lobbyen voor ONE.ORG bij het Europese parlement, de commissie en de raad. Voor Bono had ik een mooie blauwe enveloppe van de Belastingdienst klaar liggen. Die wilde ik hem aanbieden. Dat is niet gelukt. Zijn beveiliging hield me op afstand. Toen hij in de lift stapte ben ik de trappen afgerend en stuitte ik weer op die beveiliging. Ondertussen was mijn fotograaf mij kwijt geraakt. Niet elke actie lukt. Het grotere doel: het ontwijken van belasting door grootverdieners, is wel gelukt.

Roodschrift: Als wethouder voor onder meer volkshuisvesting heb je een belangrijke taak in Almere: zorgen voor betaalbare woningen

Paul: Dat is duidelijk iets wat de andere deelnemers in deze coalitie ook willen. Anders was dit coalitieakkoord er niet gekomen. Die klus zullen we dus samen aanpakken. En niet alleen met de politiek. Ook de corporaties en mogelijk andere ontwikkelaars willen deze maatschappelijke opdracht oppakken. Het zal niet eenvoudig zijn. We moeten vaart zien te maken. Kijken wat de organisatie aankan, dan projecten kiezen die snel te realiseren zijn en vervolgens doorzetten. Het is belangrijk om die opgave samen aan te pakken. Daarom is het zo mooi dat de hele coalitie heeft gekozen voor betaalbare woningen.

Roodschrift: Ken je Mona Keijzer? Die wordt nu minister van volkshuisvesting in een extreem rechts kabinet.

Paul: Grappig dat je dat vraagt. Ik zag Mona laatst nog op het station in Almere. Ze stond te bellen. Wij kennen elkaar niet persoonlijk, maar toen de politieke junkies elkaar zagen hebben we gegroet. Almere heeft qua woningbouw een gedeelde opdracht met Den Haag. De Almeerse coalitie moet slagen en Mona wil vast ook slagen als minister. Almere moet trekken en duwen aan de IJmeer-verbinding. Daarom moet Almere zich in Den Haag op de kaart zetten door mooie projecten aan te bieden.

Roodschrift: Hoe hoopvol ben je over linkse samenwerking?

Paul: Als je een gezamenlijke opdracht hebt, dan ontstaat er altijd wel samenwerking. Daar moet je wel iets voor doen. Zo ben ik dubbel lid van GroenLinks en de PvdA, want ik ben voor die samenwerking. Wat mij betreft mag de linkse samenwerking zo breed mogelijk worden. De PvdA is altijd een partij geweest met een grote verscheidenheid aan opvattingen. In een versplinterd politiek landschap is het goed als gelijkgestemden elkaar vinden en samen Almere mooier maken.

Kijk eens naar de gemeenteraad van Almere met 16 fracties. Daar zijn GroenLInks en de PvdA samen de grootste politieke eenheid in de gemeenteraad. Laten we op alle fronten blijven werken aan die gezamenlijkheid. Dan kan het ook na 2026  alleen maar mooier worden.