Een droom komt uit maar....
Aanmere, het project waar ik jaren mee bezig ben geweest en dat nu eindelijk gerealiseerd is, had flink wat voeten in de aarde. De aanleiding om er mee te starten was een persoonlijke. Mijn zoon is autist en heeft Asperger, hij kan met begeleiding goed functioneren maar 100% zelfstandig? Nee, dat zit er niet in.
Het begin
Na een opname in het Leo Kannerhuis in Oosterbeek moest er aan het einde van de opname een woonplek zijn. Wij woonden in Leusden, ik werkte in Almere. In de wijde omgeving van Leusden was er geen enkele mogelijkheid om een woonplek te vinden. Er was wel een woonmogelijkheid in een dorp tussen Arnhem en Nijmegen. Niet de meest optimale locatie om te bereizen.
Er diende zich een oplossing aan. In Almere was er de Stichting Autender en zij hadden een plek voor hem en konden hem verder te helpen. Na bijna een jaar ging Autender failliet. En daar sta je dan. Weer terug bij af. Op dat moment is bij mij het idee van BWA (Begeleid Wonen Autisten) ontstaan.
Het probleem
Het gegeven dat de woonplek afhankelijk was van de zorgverlener was eigenlijk het grootste probleem want een geschil met de zorgverlener leidde gelijk tot een huisvestingsprobleem. Een oproep in de krant leverde een aantal reacties op. Door met elkaar het probleem te bespreken werden de contouren voor een oplossing steeds duidelijker.
Het concept
Uitgangspunt is zo veel mogelijk zelfstandigheid. Een omgeving waar iedereen zijn eigen huis heeft maar ook de mogelijkheid is om dingen samen te doen, dit ter voorkoming van vereenzaming. Doordat men over eigen woonruimte beschikt komt men, naast de uitkering, in aanmerking voor huur- en zorgtoeslag. De kostenbesparing die gerealiseerd wordt door zorg op maat te leveren maakt het ook financieel mogelijk dat zij zelfstandig kunnen wonen. Al met al hadden wij voldoende input om het tijdens de eerste motiemarkt bij de Almeerse Raad onder de aandacht te brengen. De motie werd breed gedragen, daarmee was de kiem gelegd.
De realisatie
Maar goed dan is er in feite nog niets geregeld, er is geen locatie, geen bouwer, geen verhuurder. Er is niet meer dan een plan. De vele gesprekken met de drie betrokken wethouders (Tjeerd Herrema, Froukje de Jonge en Rene Peeters) hebben er uiteindelijk toe geleid dat wij in gesprek kwamen met Goede Stede. Uiteindelijk is er een plan ontwikkeld waarin 41 appartementen zouden worden gerealiseerd, 39 voor bewoning en 2 die als gemeenschappelijke ruimte gebruikt gaan worden. Ook de locatie maakte onderdeel uit van het plan. Op dit moment is het juni 2016 en er staat nog niets, er zit nog geen paal in de grond.
Inmiddels is het mei 2019, de woningen zijn opgeleverd en de eerste bewoners zijn verhuisd, zo ook mijn zoon!
Persoonlijk hoogte- en dieptepunt
Natuurlijk was het niet mijn doel maar voor iedereen is een stukje erkenning belangrijk. Met de uitreiking van de Erepenning van de gemeente Almere op 5 april 2017 kreeg ik die erkenning. Helaas ben ik niet meer betrokken bij dit project, het voert te ver om hier verder op in te gaan. Ik vind het jammer maar mijn belangrijkste doel (de realisatie van dit -eerste- project) is geslaagd.
terug