De Internationale
De Internationale wordt binnen de PvdA nog steeds gezongen. Het is een van oorsprong Franse tekst die in 1899 door Henriette Roland Holst in het Nederlands is vertaald.
Het eerste couplet luidt:
Ontwaakt! verworpenen der Aarde
Ontwaakt! verdoemd in hong'ren sfeer
Reed'lijk willen stroomt over de Aarde
En die stroom rijst al meer en meer
Sterft, gij oude vormen en gedachten
Slaaf geboor'nen. ontwaakt! ontwaakt
De wereld steunt op nieuwe krachten
begeerte heeft ons aangeraakt
Nog actueel?
.jpg)
Is deze tekst van 120 jaar oud (althans de Nederlandse vertaling) nog steeds actueel of wordt het tijd voor een nieuw strijdlied? Natuurlijk is er veel ten goede veranderd en is de situatie van 120 jaar geleden niet te vergelijken met hoe het nu is. Maar als je naar de wereld kijkt (en de titel is niet voor niets "De Internationale") dan is de tekst zelfs nog redelijk actueel!
De actualiteit
Tijdens de G20 in Japan deed Poetin de volgende uitspraak: "Liberalen kunnen niet gewoonweg alles en iedereen dicteren zoals ze dat de afgelopen decennia hebben geprobeerd, het liberale idee is achterhaald en in conflict gekomen met de belangen van de overweldigende meerderheid van de bevolking.
Tegenover het liberalisme, dat de rechten van vrije burgers centraal stelt, zet Poetin het "nationaal-populisme". Volgens hem heeft dat de wind in de zeilen in Europa en de Verenigde Staten.
Dit maakt duidelijk dat de strijd dus nog lang niet gestreden is omdat nationaal-populisme vooral over belangen van landen gaat en niet over het belang van de gehele samenleving.
Het alternatief
Voor mij zijn het liberalisme en het nationaal-populisme geen optie er is echter een alternatief namelijk het socialisme*, maar dan wel gekoppeld aan een democratisch gekozen overheid. Een samenleving die uitgaat van gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit en die bovendien rekening houdt met de toekomstige generaties waar het om de leefomgeving gaat.
De strijd gaat door
De wereld is veranderd maar is nog lang niet (en dat zal het ook niet worden) perfect. De strijd gaat door maar is ook veranderd vandaar een aanvullend couplet.
De strijd is nog niet gestreden
Er is nog veel om voor te gaan
't is anders dan in het verleden
Maar ook nu moeten wij er staan
Strijd tegen neo-libralisme
Dat heeft ons niet veel goeds gebracht
Maar ook het nationaal-populisme
is niets waar ik veel van verwacht.
En het nieuwe refrein wordt dan:
Mensen zie toch eens in
dat alleen samenwerken
leidt tot een nieuw begin
wat de wereld kan versterken
Wij zien uw alternatieven graag tegemoet. Ter inspiratie een wel heel moderne versie van Christopher Blok:
*Socialisme volgens Wikipedia is een politieke maatschappijvorm gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit, of de verzamelnaam voor een verscheidenheid aan politieke en ideologische stromingen die naar een dergelijke maatschappij streven. Kerngedachte binnen deze stromingen is dat het collectief, al dan niet belichaamd door de overheid/staat, de hoogste beslissingsbevoegdheid heeft over de verdeling van macht en goederen. Arbeiderszelfbestuur staat centraal bij verscheidene socialistische theorieën.
Traditioneel wordt hiermee bedoeld dat de staat het verschil in economische macht, dat samenvalt met het verschil tussen arm en rijk, nivelleert en zo een einde maakt aan de klassenmaatschappij. Een wat modernere interpretatie is dat volledige nivellering niet noodzakelijk is voor het verwezenlijken van een eerlijke samenleving, maar vrijwel elke socialistische theorie gaat uit van een sterk overheidsingrijpen om sociale en maatschappelijke problemen op te lossen en kenmerkt zich door een sterke antipathie versus een (te) vrije markt. In dat opzicht staat het socialisme van oudsher lijnrecht tegenover kapitalisme en liberalisme. Het idee van een maakbare samenleving staat centraal in het socialisme.
Of de samenleving gevormd moet worden door overheidsingrijpen of door individueel initiatief is van oudsher een strijdpunt binnen de socialistische beweging. Een meerderheid van sociaaldemocraten, marxisten en anderen zien heil in ingrijpen in economie en maatschappij door politieke partijen en regeringsdeelname, terwijl anarchistisch georiënteerde socialisten doorgaans fel gekant zijn geweest tegen staatsmacht, vooral waar die als ondemocratisch wordt ervaren.
terug