Kerstgevoel 2020
Vrijwilligerswerk, een hoeksteen van de samenleving, de smeerolie voor levensgeluk. Vrije tijd steken in: rolstoelwandelen; taalcoaching; een luisterend oor; een maatje als vriend.
In feite de onmisbare “basisbaan”, nu nog zonder salaris, maar wie weet wat de politieke toekomst ons gaat brengen…..
Een voorbeeld uit de praktijk
Ze krijgt taalles. Ik, kersverse vrijwilliger onderwijsassistent, kom om zwakke leerlingen te helpen. We kijken elkaar aan, zwijgend, maar veelzeggend. Ze is duidelijk verlegen, niet gewend aan persoonlijke aandacht van een onbekende man. Ze schuift haar stoel dicht naast mij. Ik voel vertrouwen. We lezen.
Een kwartaal later oefenen we in de bibliotheek voor een examen. Ze slaagt, zij blij, ik blij!
Ze is nu werkstudente. Flexbaan in de Horeca + Mbo-Niveau 2 + Studiefinanciering. Het virus besmet en doodt haar salaris. Studie via internet is zwaar. De studiefinanciering is onvoldoende om alle vaste lasten te betalen. Op 12 december nog slechts € 48 op de bank. Deze maand kan ze niet de hele huur betalen. Schaamte voor komende schulden. Te trots om hulp te vragen.
Wanhoopsgedachte: stoppen met studie en terugkeren naar het basisinkomen met de naam “bijstandsuitkering”? Volgende maand wordt ze 30 jaar. Wij bespreken de gevolgen voor de studiefinanciering.
Ze besluit om door te gaan met: de studie; de unieke kans op ontwikkeling; women’s liberation; toekomstig werk in de Zorg. Ze belt het Wijkteam over de VLA. Ik stuur haar wat geld. Simpel, want wegens de Corona-toestand houd ik vakantiegeld over. Ze whappt: “dankjewel, jullie voelen als familie!”
Geloof
Veel mensen vinden steun in het geloof. Ik wijs hen de weg naar een kerk of moskee. In mijn jeugd hoorde ik op de zondagschool: “God is Liefde”. Ik geloof niet, maar draai het om: “Liefde is de ware God”! Liefde is een geschenk, fijn om te geven en fijn om te krijgen!
Het vrijwilligerswerk geeft ook u die kans! Dat geeft zin aan uw leven! Vind uw persoonlijk geluk!
Vrijwillig, altruïstisch, je krijgt er niets voor terug. Niets of toch wel iets?
De vrijwilliger krijgt er wel iets, ja veel(!) voor terug: dankbaarheid; kennis van culturen en geschiedenis en religies; ervaring in les geven; vriendschap; internationaal eten omdat vluchtelingen met mijn vrouw koken; de ontdekking van “de zin van het leven”.
Maar ook: kennis van onze ondoorgrondelijke systemen; inzicht in de dagelijkse problemen van statushouders en anderen aan de onderkant van de maatschappij. Ik zie in onleesbare brieven de teruggetreden overheid in de zoek-het-zelf-maar-uit-maatschappij. Dat geeft wijsheid voor politieke keuzes.
Zo beleven wij beiden een fijn KERSTGEVOEL, ook al is zij duizenden km’s verwijderd van het land dat ze ontvluchtte.
terug